Karen Bras

Ik heb na mijn SCAD in juli 2019, ik was toen 48, heel veel gehad aan de verhalen en ervaringen van jullie als lotgenoten. Meer nog dan de informatie die ik kreeg van de cardioloog.
Ik snapte niet wat er met me gebeurde. Ik ben gezond, leuke baan, gezellig gezin met 2 puberkinderen, volop vakantieplannen en dan dit...Vooral de periode na de opname in het ziekenhuis. Al die onzekerheden.

Het verbaast mij dan ook nog dat er nu nog steeds dezelfde vragen en onzekerheden zijn evenals het verschil in aanpak van de verschillende ziekenhuizen. Inmiddels ben ik 5 jaar verder en heb ik nu die gebeurtenis een plekje kunnen geven.
Van de SCAD heb ik geen schade overgehouden en is mooi genezen. Ik heb echter een jaar daarna ook de diagnose Coronaire vaatdysfunctie  gekregen waar ik nog dagelijks hinder van ondervind.

Ik ben inmiddels afgekeurd, ik was leerkracht basisonderwijs, en heb mijn werk nooit meer kunnen hervatten. Om toch wat te doen vond ik het leuk om me voor mede lotgenoten in te zetten en heb me als actief moderator bij Cecile en SCAD Nederland aangemeld.  Ik hoop dat we door de facebookgroep en de nieuwe website (nog) meer bekendheid kunnen geven aan deze hartaandoening.