Martien Dokter
Ik ben Martien en ik ben sinds een paar jaar alleenstaand.
Begin augustus 2015 voel ik mij ineens niet lekker en merk dat mijn hartslag hoog is, 160 in rust.
Na een bezoek aan de huisartsenpost, mag ik de volgende dag naar mijn eigen huisarts. Er wordt bloed geprikt, een ECG gemaakt, maar dat was allemaal goed. Voor de hoge hartslag krijg ik bètablokkers om te gebruiken indien nodig.
De weken daarna blijft het af en toe onrustig voelen en ik ben steeds vaker misselijk. Na een paar weken heb ik nog een keer telefonisch contact met de huisarts en hij denkt aan een griepje.
29 augustus 2015 heb ik eerst tennisles en daarna een feest bij mijn ouders. Na de tennisles voel ik mij niet lekker en merk dat ik wat pijn op mijn borst heb. Ik heb een bètablokker genomen in de hoop dat het af zou afnemen, maar helaas. Aangezien we naar een feestje gaan, wil ik mij nog douchen en wat anders aan doen, maar hierbij wordt de pijn op mijn borst erger. Mijn toenmalige vriend vind het verstandig om de huisartsenpost te bellen en er wordt een ambulance gestuurd. Ambulancepersoneel maakt een ECG en omdat deze normaal is en nitrospray geen verlichting geeft, mogen we zelf naar de huisartsenpost. Omdat hartklachten uitgesloten zijn, krijg ik de diagnose maagontsteking.
We gaan naar het feest, maar al vrij snel heb ik het gevoel dat mijn bh strak aangetrokken wordt en ik begin heel erg te zweten.
Ik wil nog maar 1 ding, opgenomen worden. Na een 2e bezoek die dag aan de huisartsenpost word ik doorgestuurd naar de SEH. Bij de SEH wordt er bloed geprikt, maar is er nog geen idee wat er aan de hand is. Na een tijdje krijg ik te horen dat de hartenzymen verhoogd zijn en dat het misschien een ontstoken hartzakje is. Er wordt nog een keer bloed geprikt, er komen steeds meer artsen voorbij en de monitor heeft steeds vaker meldingen. Dan komt de mededeling dat de hartenzymen dusdanig gestegen zijn dat ik naar een ander ziekenhuis gebracht word. Even heb ik de gedachte dat we met eigen auto kunnen gaan, maar dat wordt een ambulance met sirenes.
Hier word opnieuw bloed geprikt, maar al snel wordt besloten om gelijk een katheterisatie te doen. Tijdens die katheterisatie wordt duidelijk dat ik een hartinfarct heb. Na 5 dagen ziekenhuis mag ik naar huis met de nodige medicatie en hoop ik mijn leven na de revalidatie weer op te kunnen pakken.
In 2021 kom ik in het Radboudumc in Nijmegen en daar zijn de beelden uit 2015 opgevraagd en opnieuw beoordeeld. Hieruit blijkt dat het hartinfarct door een SCAD komt. Na 6 jaar eindelijk wat duidelijkheid.
Er is alsnog onderzoek naar FMD gedaan en dat is ook aangetroffen.
Werken lukt daardoor helaas niet meer, maar sinds een paar jaar ben ik met veel plezier moderator bij de facebookgroep SCAD Nederland.